Richard Buckminster Fuller, at "Saturday Review (U.S. magazine)"

Είμαι 78 χρονών και διαπιστώνω ότι στα χρόνια αυτά, έχω καταναλώσει 1.000 τόνους νερού, τροφής και αέρα, η χημική σύσταση των οποίων χρησιμοποιήθηκε προσωρινά και επι διαφορετικά διαστήματα για να δημιουργηθούν μαλλιά, δέρμα, σάρκα, οστά, αίμα κ.λ.π.,

πρίν να αποβληθεί προοδευτηκά απο τον οργανισμό. 

Ξεκίνησα με 4 κιλά, μετά προχώρησα στα 35, μετά στα 85, κάποτε έφτασα και στα 104 κιλά.

Μετά, έχασα 35 κιλά και αναρωτήθηκα: "Ποιος ήταν αυτά τα κιλά;- γιατί εγώ υπάρχω ακόμα εδώ.

Τα 35 κιλά που ξεφορτώθηκα, ήταν δέκα φορές το βάρος μου σε σάρκα και οστά που είχα όταν γεννήθηκα το 1895.

Είμαι σίγουρος πώς δεν είμαι το βάρος των τελευταίων γευμάτων που έχω φάει, μερικά από τα οποία θα γίνουν τα μαλλιά μου που θα κοπούν δύο φορές το μήνα.

Αυτά τα χαμένα κιλά οργανικών χημικών ουσιών, σίγουρα δεν ήταν "εγώ".

Τα υπόλοιπα ακόμα παραμένουν συνδεδεμένα φτιάχνοντας το σώμα μου. 

Κάνουμε ένα μεγάλο λάθος, ταυτίζοντας το "εγώ" και το "εσύ" με αυτή την εφήμερη και επομένως αισθητηριακά εντοπιζόμενη χημεία...

Πολλές φορές, έχουν ζυγίσει ανθρώπους στη διαδικασία του θανάτου. Μερικοί, καταδικασμένοι απο καρκίνο άποροι, δέχτηκαν να βάλουν τα κρεβάτια τους πάνω στη ζυγαριά.

Η μόνη φανερή διαφορά βάρους πριν και μετά το θάνατο, είναι αυτή που οφείλεται στον αέρα που εκπνέεται ή στα ούρα που διαφεύγουν. 

Η ζωή, ότι κι αν είναι, δε ζυγίζεται ποτέ. 

Οι ιδέες μας συνεχώς αλλάζουν. 
Το μυαλό του παιδιού, δεν είναι το ίδιο με το μυαλό των ενηλίκων.

Το μυαλό που έχετε απόψε, δεν είναι αυτό που θα έχετε την επόμενη ή τη μεθεπόμενη βδομάδα.

Είναι λοιπόν φανερό πως το ουσιαστικό, δε μπορεί να είναι το μεταβαλλόμενο μυαλό σας.

Ποιό είναι το "εγώ" του εγώ σας; 
Ποιο είναι αυτό το θαυμαστό νεφελώδες πράγμα που το ονομάζει αιώνιο; 

...Η ανθρωπότητα έχει μια ουσιαστική λειτουργία μέσα στο σύμπαν- στις μακρό-μικρό κλίμακες του μεγάλου σχεδιασμένου σεναρίου και της πραγμάτωσης του μέσα στο χρόνο.

Ανατέλλει μέσα μας η διαισθητική αντίληψη της ακεραιότητας και αθανασίας του ατόμου. Η συνειδητότητα είναι περιορισμένη, αλλά η γνώση είναι αιώνια. 

Η συνείδηση, η αντίληψη, είναι πράγματα του καιρού και τελειώνουν κάποτε.

Η κατανόηση και η γνώση είναι αιώνιες- τα μικρά παιδιά το γνωρίζουν αυτό διαισθητικά...

[Ο Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ (Richard Buckminster Fuller, ή Bucky Fuller 12 Ιουλίου 1895 - 1 Ιουλίου 1983) ήταν ένας από τους σημαντικότερους νεωτεριστές του 20ού αιώνα. Εκτός από διεθνούς φήμης σχεδιαστής, ήταν, επίσης, μηχανικός, μαθηματικός, αρχιτέκτονας, ποιητής, φιλόσοφος, περιβαλλοντολόγος και οραματιστής.
Περισσότερες πληροφορίες: Βικιπαίδεια]